DZSV wint op karakter van Juliana 32: 2-0

Op de eerste waterkoude herfstzaterdag van dit voetbalseizoen stond de wedstrijd tegen Juliana 32 op het programma. Een ploeg die maar 3 punten achterstand had op ons en de jacht wilde maken om dit puntenverschil te doen verdwijnen.

Bekijk hier de foto's van de wedstrijd, gemaakt door Marianne Kleinhesselink

Om klokslag 6 minuten over half 3 werd er afgetrapt, waarbij DZSV de bal rustig liet rondgaan en Juliana in eerste instantie niet de indruk wekte dat ze naar voren wilden voetballen. Het was een eerste helft zonder al te veel kansen maar wel met een aantal noemenswaardige momenten. Eerst ontsnapte Chiel Jan door een pass van Niels aan zijn bewakers en schoof de bal richting de tweede paal. De goed spelende keeper van Juliana kon met de punt van zijn schoen de bal verlengen waardoor deze rakelings langs het doel van Juliana verdween. 

Na dit moment besloot de warrig leidende scheidsrechter (voor beide partijen) een duit in het zakje te doen. Raoul kreeg de bal aan de binnenkant van randje 16 breed gelegd en haalde uit, waarop een verdediger van Juliana met gestrekt been en half hoog de bal, maar vooral het been van Raoul blockte. Heel DZSV schreeuwde (voor de eerste maal) om een strafschop, welke niet gegeven werd. Hierna werd er gefloten voor ieder wissewasje, wat het spel absoluut niet ten goede kwam. DZSV was meer bezig met zichzelf en de scheidsrechter en Juliana meer bezig met zichzelf en ons. Echt grote momenten kende de eerste helft niet meer.

In de tweede helft ging Juliana wat hoger druk zetten, toch bleef de Dinxperlose ploeg voetballen. Daarbij bleef vooral de rust in de kopjes en het geloof dat er nog wel kansen zouden komen in de tweede helft. In het eerste gedeelte van de tweede helft waren er opnieuw weinig kansen te noteren, wel zag je aan het spelbeeld dat de blauw-witten meer aandrongen en meer en meer op de helft van de tegenstander kwamen te voetballen. 

Na een aanval over rechts zetten Niels met een behendig steekballetje zijn broertje Max tussen de keeper en de verdediging. Max omspeelde de keeper waarbij hij overduidelijk werd geraakt door keeper of verdediger, en misschien wel beide. Voor de tweede maal schreeuwde het Dinxperlose elftal om een strafschop, voor de tweede maal werd deze niet gegeven. De wedstrijd werd hierop wat grimmiger waarbij de thuisploeg niet vies bleek te zijn van een potje hard werken en een duidelijke over mijn lijk mentaliteit. Juliana leek erdoorheen te zitten en de druk werd groter.

In de 85e minuut was daar hét moment om op voorsprong te komen. Een lange bal van achteruit viel tussen de centrale verdedigers van de rood-witten in, waarop Chiel Jan de bal wilde aannemen. De achterste van de twee verdedigers liet zich verleiden tot (een lichte) duw in de rug van Chiel Jan waarop hij gretig naar het kunstgras ging. De adem van de aanwezigen stokte even en het fluitje klonk. Strafschop. De minst terechte van de 3 momenten en is het discutabel of hij gegeven mocht worden. Rob klaarde het klusje en zette de ploeg tot grote vreugde op 1-0. 

Kort daarna weer een aanval uit het boekje (#6 van het seizoen). Niels kapte naar binnen en legde breed op de ingevallen Coen die de bal met een techniek om van te smullen en uiterst onhoudbaar en de verre hoek veegde. 2-0 en de wedstrijd leek en was beslist. 

Al met al een belangrijke overwinning waarbij getracht werd om te voetballen maar waarbij er ook niet geschroomd werd om het vuile werk op te knappen. Het knokken als team resulteerde in het feit dat Juliana eigenlijk geen uitgespeelde kans kreeg en Harm 1x handelend moest optreden bij een schot van afstand. Dit, in combinatie met het goede voetbal, heeft als resultaat dat er over twee weken de periode gepakt kan worden tegen Mariënberg. De ploeg die we nog kennen uit de nacompetitie van afgelopen seizoen, heeft er 4 op rij gewonnen en lijkt de weg naar boven ingeslagen te zijn. Tot dan!